Pegasus

Een innovatieve ontwerper

In de jaren 70 bouwde Nike een reputatie op als producent van hoogwaardige sportschoenen, met name voor hardlopers. Het succes van het merk was grotendeels te danken aan de innovatieve medeoprichter Bill Bowerman, wiens toewijding ertoe had bijgedragen dat het atletiekteam van de Universiteit van Oregon tijdens zijn 24-jarige periode als hoofdcoach tot de beste teams behoorde. Toen hij in 1972 terugtrad uit deze functie, kreeg hij meer tijd om zich te concentreren op het ontwerpen van schoenen. In de jaren die volgden, putte Bowerman uit zijn rijke ervaring als coach om uitstekende sportschoenen te ontwerpen, zoals de Cortez, Waffle Racer en LD-1000. Hiermee legde hij de basis voor een van de grootste hardloopschoenenfranchises aller tijden: de Nike Pegasus.

Een nichehobby

Vóór 1960 was recreatief hardlopen een nichebezigheid in de Verenigde Staten en daarom werd sportschoenen grotendeels ontworpen voor professionele atleten. In het begin van de jaren 60 nam Bowerman echter het uitzonderlijke 4x1 mijl estafetteteam van Oregon mee op een reis naar Nieuw-Zeeland, die zijn kijk op joggen en uiteindelijk ook die van zijn land zou veranderen. In die tijd noemden Amerikanen hardlopen 'roadwork' en beschouwden het als onderdeel van de trainingsroutine van een atleet en niets meer dan dat. De charismatische Nieuw-Zeelandse sportcoach Arthur Lydiard begon deze perceptie in zijn thuisland te veranderen en zou Bowerman al snel helpen hetzelfde te doen.

Een revolutionaire coach

Lydiard was een vooruitstrevende atleet die aanvankelijk was opgeleid als schoenmaker, maar zich later ging richten op hardlopen. In de hoop zijn eigen conditie te verbeteren, richtte Lydiard de Owairaka Harriers op en werd hij later coach van zijn lokale amateursportclub in Auckland. Onder zijn leiding groeide de Owairaka Athletics Club uit tot een wereldwijde grootmacht in de langeafstandslopen en kweekte hij talenten als Olympisch kampioenen Murray Halberg en Peter Snell. Hun succes was deels te danken aan Lydiards revolutionaire trainingsroutines, met name zijn nadruk op een basisfase om het uithoudingsvermogen te vergroten en zijn principe van periodisering, dat tot op de dag van vandaag nog steeds door veel topcoaches en atleten wordt gebruikt. Hoewel Lydiard deze zware training voorbehouden hield aan de wereldberoemde sportsterren van Nieuw-Zeeland, raadde hij mensen die hun cardiovasculaire prestaties en algehele gezondheid wilden verbeteren aan om dagelijks een rustige afstand te lopen. Lydiard had zo'n goede reputatie dat mensen naar hem luisterden en in 1962 was 'joggen' een begrip geworden in Nieuw-Zeeland.

Een krachtige demonstratie

Rond die tijd kwam Bowerman in het land aan en al snel leerde hij van Lydiard over de positieve effecten van regelmatig, gestaag hardlopen. Eén moment in het bijzonder liet hem precies zien wat er bereikt kon worden. Op een dag ging hij hardlopen met Andy Steedman, een lid van de Auckland Jogger's Club, maar al snel merkte hij dat hij moeite had om bij te blijven, ook al was hij twintig jaar jonger. Nog verrassender was het feit dat Steedman, voordat hij een fervent jogger werd, meerdere hartaanvallen had overleefd. Deze schokkende demonstratie overtuigde Bowerman ervan dat hij deze activiteit bij zijn terugkeer naar huis moest promoten, en hij begon meteen met het schrijven van een korte inleidende brochure met de titel 'A Jogger's Manual'. Vervolgens werkte hij in 1966 samen met de beroemde cardioloog W. E. Harris uit Oregon aan een uitgebreidere gids over joggen. Hun boek was een groot succes, dus een jaar later brachten de twee een vervolg uit, 'Jogging: A Physical Fitness Program For All Ages', dat naar verluidt een "medisch goedgekeurd programma" bevatte dat "de taille zou verkleinen, het uiterlijk zou verbeteren en zou helpen het leven te verlengen".

Een sportieve revolutie

De boeken van Bowerman en Harris werden meer dan een miljoen keer verkocht en veroorzaakten een hardlooprage die zich over het hele land verspreidde. Toen Bowerman in 1972 coach werd van het Amerikaanse atletiekteam voor de Olympische Spelen in München, raakten veel meer mensen geïnteresseerd in de langeafstandslopen. Ze werden beloond met de ongelooflijke marathonoverwinning van Frank Shorter, die daarmee de eerste Amerikaan was die sinds 1908 goud won in deze discipline. Deze prestatie en andere, waaronder vier ongekende opeenvolgende overwinningen bij de prestigieuze Fukuoka Marathon tussen 1971 en 1974, inspireerden hardlopers in eigen land, waardoor miljoenen mensen joggen als hobby gingen beoefenen. Sommigen daagden zichzelf zelfs uit om als amateur de marathon te lopen, waardoor het aantal deelnemers aan de historische marathon van Boston omhoogschoot, terwijl zowel de marathon van New York als die van Chicago werden geïntroduceerd.

Twee jonge ontwerpers

Deze enorme joggingboom was een grote zegen voor Nike, omdat iedereen geschikte schoenen nodig had. De meeste mensen wilden echter geen hoogwaardige sportschoenen, maar gewoon betrouwbare hardloopschoenen voor een goede prijs. Om aan deze vraag te voldoen, gaf Nike de jonge schoenontwerper Mark Parker de opdracht en koos het Bruce Kilgore om toezicht te houden op het project. Kilgore werkte op dat moment aan de Air Force 1, waarmee hij uiteindelijk de geschiedenis zou ingaan als een van de meest invloedrijke ontwerpers van het merk. Parker werd in 2006 CEO van Nike. Destijds waren beiden echter nog relatief onervaren ontwerpers die naam wilden maken, en dat is precies wat ze deden met de Pegasus-hardloopschoen.

De unieke Air-Wedge

Parker wilde dagelijkse hardlopers een gevoel van vrijheid en snelheid geven in een betaalbare schoen die betrouwbare, langdurige ondersteuning bood. Hij werkte op de onderzoeks- en ontwikkelingsafdeling van Nike in New Hampshire en had toegang tot de nieuwste technologieën van het merk. Hij besloot zijn model te voorzien van zoveel mogelijk technologieën zonder de prijs te hoog te maken. Hij liet zich inspireren door de eerste Nike-hardloopschoen met luchtkussens, de Tailwind uit 1979, maar in plaats van een luchtkussen over de hele lengte te gebruiken, plaatste Parker een kleinere, unieke Air-Wedge-unit in de hiel. Uit onderzoek bleek destijds dat ongeveer 75% van de hardlopers met de hiel landde, dus door alleen aan de hiel lucht toe te voegen, kon hij voor de meeste mensen optimale demping en bescherming tegen schokken bereiken, wat Nike omschreef als "het soort duurzame demping dat je in geen enkele andere schoen kunt vinden". De ontwerpers hadden zelfs zoveel vertrouwen in de duurzaamheid van de Air-Wedge dat deze op de markt werd gebracht als "meer dan 10.000 mijl lang".

Een comfortabele en ondersteunende zool

De zool was gebouwd rond deze unieke dempingseenheid en bevatte andere ondersteunende kenmerken, zoals een Tomilite-tussenzool over de volledige lengte, die een zacht, schokabsorberend platform van lichtgewicht EVA-schuim bood waarop de voet kon rollen. Daaronder bevond zich een zogenaamde 'Centre-of-Pressure'-buitenzool van massief rubber, met Bowermans gripvaste Waffle-profiel dat dikke, duurzame noppen over het hele oppervlak vormde. De noppen langs de rand van de zool zorgden voor een enigszins concaaf effect dat de voet stabiliseerde bij elke stap, waardoor de 'totale demping met 10%' zou worden verbeterd, terwijl een lichte uitlopende vorm bij de hiel een nog stevigere basis creëerde. In combinatie met de Lite-inlegzool, die was gemaakt van zacht, lichtgewicht materiaal en gevormd voor superieure ondersteuning van de voetboog, maakte dit de zool ongelooflijk comfortabel om op te rennen.

Een comfortabel bovenwerk

Naast een hoogwaardige zool beschikte de schoen van Parker ook over uitstekende technologie in het bovenwerk. Niet-rekbaar nylon zorgde voor een sterke maar ademende basislaag, terwijl duurzame suède overlays structuur gaven aan de voorvoet, hiel en vetersluiting. In het voorpaneel waren flexibiliteitsinkepingen aangebracht op het natuurlijke scharnierpunt van de eerste middenvoetsbeentjes om de wendbaarheid te vergroten, en de verlengde PVC-hielkap zorgde voor optimale stabiliteit en ondersteuning aan de achterkant van de voet. Deze stevige hielondersteuning werkte samen met de curve van de schoen en de verspringende oogjes van het vetersysteem met variabele breedte om een nauwsluitende, gepersonaliseerde pasvorm te bieden. Daarnaast zorgde de slip-lasting voor een "mocassinachtige constructie" voor lichtgewicht flexibiliteit en een hoog comfortniveau, dat nog werd versterkt door de zachte, blarenwerende enkelkraag.

Een hardloopschoen voor iedereen

Toen het ontwerpproces was afgerond, had Parker een veelzijdige hardloopschoen die een aantrekkelijke combinatie bood van ondersteuning, stabiliteit, flexibiliteit en lichtgewicht demping. Hoewel de schoen op geen enkel gebied de beste was, presteerde hij over de hele linie uitstekend en dankzij de goedkope constructie was hij ook nog eens betaalbaar. De schoen belichaamde het ideaal van Bill Bowermans beroemde uitspraak "Als je een lichaam hebt, ben je een atleet". Dankzij zijn veelzijdige prestaties was hij ideaal voor beginners en recreatieve joggers, maar ook geschikt voor meer ervaren hardlopers als betrouwbare trainingsschoen voor dagelijkse kilometers.

Een symbolische naam

Het enige wat het silhouet van Parker nu nog nodig had, was een naam. Eerdere opties waren onder meer de Air Wedge Trainer, maar deze werden vergeten toen iemand een enkel woord voorstelde dat alles leek te symboliseren wat de schoen en het merk vertegenwoordigden: Pegasus. Deze naam verwees niet alleen naar de elegante gevleugelde hengst uit de Griekse mythologie en stond daarmee symbool voor de geweldige bewegingsvrijheid en zachte Air-demping van de schoen, maar sloot ook aan bij de oorsprong van de naam Nike, die was ontleend aan de Griekse godin van de overwinning. En zo ontstond de Nike Pegasus.

Een betaalbare schoen

Toen de Pegasus in 1983 op de markt kwam, wilde Nike twee dingen benadrukken: de Air-Wedge-demping en de betaalbaarheid. In promotiemateriaal werd de nadruk gelegd op het onderzoek van het merk naar de sterkte en duurzaamheid van de Air-zool, waarbij werd vermeld dat deze zijn dempende eigenschappen behield gedurende meer dan 800 kilometer, terwijl laboratoriumtechnici naar verluidt "de handdoek in de ring gooiden" nadat ze hadden gezien dat de zool met succes meer dan "6.000.000 schokken" had weerstaan. Het merk verklaarde: "Nooit zullen zo velen zo veel bezitten voor zo weinig." – een knipoog naar de ongelooflijke technologie die Pegasus-eigenaren voor zo'n redelijke prijs kregen.

De Pegasus-lijn opzetten

De slimme marketing van Nike hielp de Pegasus in het eerste jaar populair te maken, maar het waren de praktische mogelijkheden van de schoen die ervoor zorgden dat hij een vast onderdeel werd van de hardloopgemeenschap. Joggers en hardlopers van alle niveaus waren onder de indruk van het praktische ontwerp en de toegankelijkheid, dus Nike vestigde de Pegasus als een permanente lijn die zich richtte op betrouwbare functionaliteit en dagelijks gebruik. In het daaropvolgende decennium werden nieuwe versies uitgebracht, naast varianten zoals het robuuste ACG-model uit 1988, waarvan de naam 'All Conditions Gear' een jaar voor de officiële lancering van Nike's op outdoor gerichte sublabel ACG werd gebruikt, en de Pegasus Racer uit 1991 – een uitgeklede, raceklare versie. Het kernmodel bleef gedurende de hele periode betrouwbaar consistent, met kleine aanpassingen, waaronder een verdubbeling van de Air in de hiel in 1987, waarna het bekend stond als de Air Pegasus, en een toename van de hiel-teenverhoging in 1989. Dergelijke gematigde verbeteringen hadden de voorkeur boven plotselinge, baanbrekende veranderingen, en veel mensen werden fervente fans van de Pegasus-franchise omdat elke nieuwe release betrouwbaar vertrouwd was in zijn vermogen om hen comfortabel honderden kilometers te laten afleggen in verschillende tempo's.

Een controversiële verandering

Tegen de tijd dat de Pegasus zijn tienjarig jubileum vierde, stond hij binnen de hardloopgemeenschap liefkozend bekend als 'The Peg' en was hij met meer dan 17 miljoen verkochte paar de meest succesvolle hardloopschoen van Nike. Maar er stond een ommekeer te gebeuren toen het merk afstand begon te nemen van wat het zo'n opmerkelijk succes had gemaakt. Nike begon grotere veranderingen door te voeren, zoals het toevoegen van elementen als een elastane sleeve en het steviger maken van het bovenwerk. De meest controversiële verandering kwam echter in 1996, toen een zichtbare Air-unit in de hiel werd geplaatst. Hoewel dit een navolging was van de zeer populaire Air Max-serie van het merk, vonden Pegasus-fans dat de ontwerpers te veel aandacht gingen besteden aan het uiterlijk in plaats van aan de prestaties, en de normaal gesproken zeer gewilde hardloopschoen begon zijn charme te verliezen.

Een onthullend moment

Omdat de verkoop terugliep, kwam een team van Nike-ontwerpers bijeen om te bespreken hoe ze de noodlijdende serie nieuw leven konden inblazen. Ze deden dat tijdens een rustige hardloopsessie, maar daarbij werd de ernst van het probleem duidelijk toen ze zich realiseerden dat niemand van hen Pegasus-schoenen droeg. De schoen was duidelijk zijn oorspronkelijke doel uit het oog verloren, dus besloten ze dat hij uit de handel zou worden genomen totdat ze weer recht konden doen aan de kernwaarden ervan. In 1998 werd de productie van de Pegasus voor het eerst in 15 jaar stopgezet, waardoor de hardloopgemeenschap in onzekerheid verkeerde of de schoen ooit nog terug zou komen.

De Pegasus nieuw leven inblazen

Om de Pegasus nieuw leven in te blazen, wendde Nike zich tot schoenontwerper Sean McDowell, die net de baanbrekende Air Max Plus had ontworpen. McDowell was een fervent hardloper en groot fan van de Pegasus, en daarmee de perfecte persoon voor deze klus. Samen met Tim Slingsby, productmanager schoenen voor Nike Running, en productontwikkelaar Emily Dennison besloot hij om opnieuw prioriteit te geven aan de behoeften van de dagelijkse hardloper door functionele prestaties weer centraal te stellen in de Pegasus. Zijn bekwame team analyseerde geduldig wat er eerder mis was gegaan, sprak rechtstreeks met hardlopers om precies te ontdekken wat ze nodig hadden en gebruikte die informatie vervolgens om de schoen helemaal opnieuw te ontwerpen. Het eerste wat ze deden, was de zichtbare Air verwijderen en een nieuw soort zool ontwerpen met een Air-unit over de volledige lengte, voor een lichter silhouet, omgeven door zacht Phylon-schuim voor nog meer comfort. Het bovenwerk werd voorzien van een verbeterd mesh met een grotere ademende werking, terwijl de gelaagde panelen en stevige middenvoet voor uitstekende duurzaamheid zorgden. Het zette de Pegasus ook op een nieuw esthetisch pad, met glanzende metallic tinten en strakke, minimalistische Swooshes die een stijlvolle retro-futuristische look creëerden.

Een verbazingwekkende terugkeer naar vorm

McDowells schoen uit 2000 betekende een triomfantelijke terugkeer naar de roots van de Peg. De schoen werd uitgebracht als onderdeel van de nieuwe Bowerman-serie innovatieve sportschoenen, opgezet ter ere van de overleden, grote ontwerper, en werd zowel door old-school fans als geïnteresseerde nieuwkomers gretig gekocht, wat een verbazingwekkende terugkeer naar vorm betekende. Net als de originele Pegasus zorgde deze schoen voor een succesvolle lijn hardloopschoenen, waarbij veel van McDowells ontwerpelementen terugkwamen in latere modellen uit de jaren 2000. De dynamische overlay op de middenvoet was bijzonder populair en de hoekige vorm werd bij elke nieuwe versie nog duidelijker. Sommige edities uit het midden van de jaren 2000 waren bijzonder opvallend en inspireerden lifestyle sneakers zoals de P-6000 uit 2019. Ondertussen werd de Air Pegasus 2005 later teruggebracht als een stijlvolle casual schoen, met de vergelijkbare Air Pegasus Wave gebaseerd op hetzelfde silhouet, beide inspelend op de trend van de jaren 2020 voor mesh hardloopschoenen uit het Y2K-tijdperk.

Uitbreiding van de franchise

Voortbouwend op dit hernieuwde succes breidde Nike de lijn uit met de lancering van de Pegasus Trail in 2003 en een aanpassing van het basismodel voor vrouwenvoeten in 2004. Terwijl de speciale damesschoen vanaf 2006 een vast onderdeel van de serie werd, bleef de Trail jarenlang in versie 1, totdat in 2019 de Pegasus 36 Trail werd uitgebracht. Deze bleek ongelooflijk populair te zijn vanwege de nauwsluitende, comfortabele pasvorm en het lichtgewicht, ademende ontwerp, waardoor het een fantastische schoen was voor de overgang van weg naar trail en de Pegasus Trail-serie een populaire optie werd onder de offroad-ontwerpen van Nike.

Geavanceerde technologieën

De Pegasus werd opnieuw een betrouwbare favoriet voor hardlopers overal ter wereld en bleef zich ontwikkelen. Nike voorzag nieuwe modellen regelmatig van de nieuwste technologieën, maar zorgde er altijd voor dat de functies in balans waren, zodat de schoen toegankelijk bleef zonder in te boeten aan allround prestaties. In 2010 werd de Pegasus 27 de eerste in de lijn met veerkrachtige Zoom Air, wat resulteerde in een responsiever gevoel onder de voeten dat is doorgevoerd in latere modellen. Ondertussen zorgden ontwikkelingen in bovenmaterialen voor aanzienlijke verbeteringen aan de Pegasus, dankzij de introductie van nieuwe soorten technisch mesh. Hierdoor konden ontwerpers lichtere, beter ademende schoenen maken die ook beter pasten. Hierdoor werd de Pegasus steeds populairder als trainingsschoen voor professionele atleten, die in de voetsporen traden van eerdere langeafstandslopers zoals Joan Benoit Samuelson.

Een opmerkelijke hardloopcarrière

Samuelson, een grensverleggende marathonloopster, vertrouwde tijdens haar trainingen vaak op de Pegasus, omdat deze haar hielp een opmerkelijke carrière op te bouwen, met onder meer een Olympische gouden medaille en memorabele overwinningen in de marathons van Chicago en Boston. Sindsdien heeft ze de Pegasus geprezen om zijn innovatie en functionaliteit. Ze wees erop hoe de "doordachte en berekende" verbeteringen van Nike "toegewijde, deskundige hardlopers" aanspraken, en noemde het haar "go-to-schoen" wanneer ze niet zeker wist of ze "de afstand zou kunnen halen". Hoewel Samuelson in de jaren 80 en begin jaren 90 professioneel aan wedstrijden deelnam, bleef ze ook op latere leeftijd hardlopen. In 2013 liep ze de snelste marathon in haar leeftijdscategorie (55-59) tijdens de marathon van Boston, waarmee ze aantoonde dat de Pegasus hardlopers in alle levensfasen kan ondersteunen.

Legendarische atleten

Terwijl Samuelson bewees dat leeftijd slechts een getal is, toonden moderne atleten de voordelen van trainen in de Pegasus aan met overwinningen in verschillende disciplines. De Keniaanse hardloper Geoffrey Kamworor was een fan van de schoen en won halverwege de jaren 2010 gouden medailles op de Wereldkampioenschappen veldlopen, de Wereldkampioenschappen halve marathon en de marathon van New York. Ondertussen was de legendarische Britse hardloper Mo Farah actief op de 5000 m en 10.000 m en won hij achtereenvolgens Olympisch goud in beide races in Londen 2012 en Rio 2016. Rond 2013 begon Farah zich voor te bereiden op zijn marathondebuut en werd de Pegasus een vast onderdeel van zijn trainingsroutine. Nike was zich bewust van zijn affiniteit met deze betrouwbare trainingsschoen en schakelde Farah in 2014 in als adviseur voor de volgende versie: de Pegasus 31. Met zijn input ontwierp het merk een lichtere schoen die nog steeds veel ondersteuning bood en even veelzijdig was als altijd. De sokachtige pasvorm, het zachte maar responsieve gevoel en de beschermende, gripvaste buitenzool deden recht aan het oorspronkelijke doel van het model: een schoen voor iedereen, van beginners tot veteranen. Dankzij het snelle ontwerp konden hardlopers de schoen zelfs op wedstrijddagen gebruiken.

Een bescheiden schoen

De input van Farah was een grote hulp en Nike eerde hem in 2017 met een speciale editie van de Zoom Pegasus 34, versierd met Union Jack Swooshes en een gepersonaliseerde gouden tongpatch met zijn kenmerkende 'Mobot'-pose. Destijds verscheen hij in promotievideo's voor de Pegasus en zei hij: "Ik ben altijd een eenvoudige man geweest. Ik draag de Nike Pegasus." Deze ode aan het ingetogen maar ondersteunende ontwerp werd gevolgd door de woorden "De Pegasus is goed voor me geweest." – een bescheiden uitspraak die een ongelooflijke kracht had en de serie nog meer fans opleverde onder de hardloopgemeenschap.

Een populaire editie

In deze periode veranderde de wereld van hardloopschoenen drastisch met de komst van de zogenaamde 'superschoen'. De revolutionaire Vaporfly van Nike was de eerste, waarbij ultrareactief ZoomX-schuim werd gecombineerd met een middenzoolplaat van koolstofvezel om een nieuw soort trainingsschoen te creëren die de energieteruggave verbeterde en vermoeidheid over lange afstanden verminderde, waardoor atleten langer sneller konden lopen. Hoewel de Vaporfly en zijn opvolgers uitstekende wedstrijdschoenen waren, bleef de Pegasus uitblinken tijdens trainingen. De 35e editie werd na de release in 2018 een van de meest gerespecteerde schoenen in de geschiedenis van de lijn. De schoen is gemaakt op basis van 47.000 cumulatieve testmijlen en was de eerste met een Zoom Air-unit over de volledige lengte, die zorgvuldig was gevormd om de contouren van de voet te volgen en was ondergebracht in premium Cushlon-schuim voor maximaal comfort. Het bovenwerk van technisch mesh verbeterde de ademende eigenschappen, de Flywire-kabels verbeterden de ondersteuning en de naar buiten gekeerde kraag beschermde de achillespees. Bij de damesversie was het schuim van de tussenzool speciaal afgestemd op vrouwelijke hardlopers, iets wat nog niet eerder was gedaan bij een Pegasus-model.

Een dynamisch kunstwerk

Het succes van de Air Zoom Pegasus 35 bewees dat het decennia oude model niet alleen kon overleven, maar zelfs kon floreren naast zijn super schoenen tegenhangers, aangezien er in slechts één jaar tijd 12 miljoen paar werden verkocht. Voortbouwend op dit succes breidde Nike zijn assortiment lifestyle-georiënteerde Pegasus-sneakers uit met retroversies van klassieke modellen, waaronder het origineel uit 1983 en de editie uit 1989. Ze bleven ook de technologische elementen van de Pegasus-serie verbeteren en schakelden voor de 37e editie uit 2020 over van Cushlon-schuim naar het meer responsieve React. In 2022 eerde de prestigieuze Zwitserse kunstenaar Fabian Oefner de lijn met een sculptuur gemaakt met de onlangs uitgebrachte Pegasus 39. Als onderdeel van een bredere serie waarin alledaagse voorwerpen worden ontleed om hun betekenis en functie te versterken, omhulde Oefner de schoen met hars, sneed hem vervolgens in kleinere delen en herschikte deze om een dynamisch kunstwerk te creëren dat het rijke erfgoed van de Nike Pegasus vertegenwoordigt.

Een indrukwekkende mijlpaal

Oefners prachtige sculptuur kwam net op tijd voor de 40e verjaardag van de Pegasus, die Nike in 2023 vierde met verschillende speciale edities en de nieuwe Pegasus 40. Deze nieuwste versie bevatte enkele van de meest geavanceerde prestatietechnologieën van het merk, waarbij React-schuim werd gecombineerd met dubbele Zoom Air-units voor een krachtige ervaring onder de voeten die goed gedempt, stabiel en energieteruggevend was. Het nieuwe bovenwerk was voorzien van een middenvoetband die de pasvorm verbeterde, terwijl de flexibele buitenzool was voorzien van gripvaste noppen die nog steeds enkele elementen van het originele Waffle-ontwerp bevatten. Het was een fantastische aanvulling op de serie, maar er stond een verandering te wachten voor de Pegasus, omdat Nike Running zijn assortiment hardloopschoenen volledig reorganiseerde.

De toekomst van Nike Running

In 2024, een jaar waarin uit gegevens van de Strava-hardloopapp bleek dat de Pegasus de meest gedragen hardloopschoen was onder de 135 miljoen gebruikers wereldwijd, versterkte Nike zijn vooraanstaande positie binnen de hardloopdivisie van het merk door de schoen tot een belangrijk onderdeel te maken van een nieuwe serie hardloopschoenen voor op de weg. Samen met de Vomero en de Structure was de Pegasus een van de drie klassieke series die de toekomst van Nike Running vertegenwoordigden. Elk met een eigen specifieke focus, maar allemaal toegewijd aan het meest fundamentele element van elke sportschoen: demping. De Pegasus is ontworpen om de responsiviteit te maximaliseren en biedt de hele dag door energieteruggave dankzij middenzooltechnologieën die variëren in drie niveaus van verfijning, afhankelijk van het vereiste ondersteuningsniveau. Dit zorgde ervoor dat de serie trouw kon blijven aan zijn oorsprong door hardlopers van alle niveaus te bedienen. Het zogenaamde 'Icon'-model is ontworpen voor beginners en amateurs, met een lichtgewicht, ademend bovenwerk van technisch mesh en een middenzool die responsief ReactX-schuim en dubbele Zoom Air-units combineert. Gevorderde atleten kregen de Plus, met een energieke tussenzool van ZoomX-schuim over de hele lengte voor ondersteuning bij dagelijkse hardloopsessies en een Flyknit-bovenwerk voor comfort aan de bovenkant. En voor de meest serieuze en elite hardlopers was de Premium uitgerust met hoogwaardige technologieën, waaronder zowel ReactX- als ZoomX-schuim en Zoom Air over de hele lengte voor een ongelooflijk gevoel van responsiviteit en snelheid.

Een beroemdheid

Deze krachtige nieuwe serie hardloopschoenen kreeg al in juni 2024 een vroege aanbeveling, toen de invloedrijke Amerikaanse rapper Snoop Dogg de Pegasus 41 droeg tijdens een 200 meter race bij de Olympische Team Trials in Hayward Field in Eugene, Oregon – dezelfde iconische locatie waar Bowerman decennia eerder zijn hardloopschoenen had ontwikkeld en getest. De 52-jarige Snoop, die in een patriottische kleurstelling naar het voorbeeld van de Amerikaanse vlag liep, liet zien hoe ondersteunend en responsief de Pegasus 41 voor amateurhardlopers kan zijn, door te finishen in een respectabele tijd van 34,44 seconden.

Sportieve aanbevelingen

Hoewel de steun van Snoop Dogg goed was voor het imago van de Pegasus 41, had het model ook steun nodig van professionele atleten. Die steun kwam al snel, toen het model werd opgenomen in een collectie die was ontworpen ter ere van de grote Keniaanse marathonloper Eliud Kipchoge. Het elegante witte en lichtivoorkleurige bovenwerk was versierd met eervolle details zoals de handtekening van de atleet, en de Dragon Red-kleurverloop op de zool verwees naar de kleikleurige aarde van de banen waarop Kipchoge zou lopen tijdens zijn trainingskamp in Kaptagat, Kenia. In juni 2025 ontving Kipchoge's landgenote Faith Kipyegon haar eigen pakket hardloopschoenen met speciale edities van alle drie de Pegasus-ontwerpen. De release vond plaats voorafgaand aan haar poging om als eerste vrouw de grens van 4 minuten per mijl te doorbreken in Nike's Breaking4 Project en weerspiegelde het feit dat ze de Pegasus had gebruikt tijdens haar zorgvuldig samengestelde trainingsprogramma. De collectie was versierd met verschillende roze en paarse tinten en voorzien van intrigerende details die het verhaal vertelden van haar opmerkelijke prestaties, zowel als wereldrecordhoudster als als liefhebbende moeder.

Een onmisbaar item voor hardlopers overal ter wereld

De Nike Pegasus heeft sinds zijn introductie in het begin van de jaren 80 een ongelooflijke reis afgelegd. Het begon als een allround hardloopschoen en werd al snel een vertrouwd item in de sportwereld, voordat het een moeilijke periode doormaakte aan het begin van het nieuwe millennium. Maar nadat het terugkeerde naar zijn roots als betrouwbare trainingsschoen voor elke hardloper, vestigde de zogenaamde 'werkpaard met vleugels' zich als een van de grootste franchises in de geschiedenis van sportkleding en staat het zelfs bekend als de favoriete schoen van Nike-medeoprichter Phil Knight. Met zijn unieke balans tussen comfort, duurzaamheid en reactievermogen maakt de Pegasus alles, van een korte jogging tot een uitdagende marathon, moeiteloos plezierig. Het is dan ook geen verrassing dat hij nog steeds de favoriet is van miljoenen hardlopers over de hele wereld.