Nike Air Force 1

Air Force 1

Aan het begin van de jaren tachtig stond Nike bekend om zijn hardloopexpertise, maar was het relatief klein in de basketbalscene. Om hier iets aan te doen begon het merk te werken aan een model dat de Nike Air Force 1 zou gaan heten, naar het beroemde Amerikaanse presidentiële vliegtuig. Deze verheven naam zou een gunstige keuze blijken te zijn, want het ontwerp zou uiteindelijk over de hele wereld net zo bekend worden als zijn naamgenoot.

Met de Air Force 1 wilde Nike een ander soort schoen creëren, een die gebouwd is voor explosief springen en snelle bewegingen, maar die ook de demping heeft om zware landingen te verzachten. Aan het eind van het vorige decennium was voor het eerst de Air sole technologie geïntroduceerd, en Nike wist dat als deze baanbrekende innovatie kon worden toegepast op een basketbalschoen, dit een diepgaand effect zou hebben op de kwaliteit van het ontwerp. Niet alleen kon het de stabiele, ondersteunende basis bieden die basketballers nodig hadden, het was ook een onmiddellijk herkenbaar symbool van Nike's creativiteit en toewijding aan de productie van het beste schoeisel.

De overgang van de Air zool naar een basketbaltrainer zou veel vernuft vergen, en het bleek een zware uitdaging. Twee jaar na het begin van de onderneming was het ontwerpteam er nog steeds niet in geslaagd een Air basketbalschoen te produceren. Toen besloot Nike de visionaire ontwerper Bruce Kilgore aan te stellen om het project te leiden. Omdat hij zich al gevestigd had als een all-American productontwerper met een indrukwekkende carrière, was hij de ideale persoon om aan de Nike Air Force 1 te werken.

Om een hoogwaardige basketbalschoen te maken, wist Kilgore dat hij functie boven vorm moest stellen om aan de bijzondere prestatie-eisen van de spelers te voldoen. Nike heeft een geschiedenis van het inschakelen van deskundigen uit verschillende vakgebieden om dergelijke functionele innovatie te bereiken, en deze keer was het niet anders. Kilgore raadpleegde podologen en andere deskundigen om te helpen bij het project, en uiteindelijk kwamen ze met een gloednieuwe Air dempingseenheid die specifiek was voor de AF1.

Met de zool op zijn plaats richtte het team zich op andere nuttige aspecten van het ontwerp. Kilgore liet zich inspireren door de Nike Approach, een stevige wandelschoen waarvan de onderste hiel omhoog en naar de achillespees gebogen is. Dit kenmerk werd overgebracht naar de Air Force 1 om flexibiliteit te bieden zonder aan kracht in te boeten, terwijl een proprioceptieve band de enkelbescherming verder versterkte. Aan de tractiebehoeften van de spelers werd ook voldaan door een reeks gespecialiseerde cirkelvormige structuren op de rubberen buitenzool, waarmee ze met ongekende snelheid van richting kunnen veranderen.

Kilgore's ontwerp was ook geïnspireerd door de architectuur. De plattegrond van de Parijse Notre Dame kathedraal vormde de basis voor het gelaagde uiterlijk van de duurzame cupsole - op zich al een zeldzaamheid bij basketbalschoenen uit die tijd - die de extra hoogte van de Air demping in de zool in evenwicht bracht. Deze gevarieerde invloeden werden ondersteund door slim uitgedachte elementen zoals een vetersysteem met variabele breedte dat het bovenwerk strakker om de voet trok voor een nauwsluitende pasvorm en goede controle. Al met al versmolt het eindproduct van Bruce zijn minimalistische ontwerpethos met de technologische kracht van Nike tot een innovatieve, stijlvolle schoen die Nike Air voor het eerst in de basketbalsport introduceerde toen hij in 1982 werd uitgebracht.

Om hun nieuwe ontwerp meer aandacht te geven, schakelde Nike enkele topspelers van de NBA in om een iconische afbeelding te maken. Daarin stonden basketbalsterren Moses Malone, Mychal Thompson, Michael Cooper, Calvin Natt, Jamaal Wilkes en Bobby Jones op de tarmac voor het silhouet van een vliegtuig tegen een rijke oranje achtergrond van de opkomende zon. Allemaal droegen ze witte Nike flight suits en natuurlijk de Nike Air Force 1 in zijn oorspronkelijke witte kleurstelling met grijze details op de swoosh en de buitenzool. Al snel begonnen ook andere hoog aangeschreven NBA spelers de Air Force 1 te dragen. Toen, in 1983, werd de AF1 Low geïntroduceerd, die een andere optie bood voor degenen die de voorkeur gaven aan een lage enkel en het model een bredere aantrekkingskracht gaf.

De Nike Air Force 1 leverde niet alleen een verbeterde basketbalschoen op, maar vestigde ook verschillende belangrijke fenomenen in de sneakercultuur. Hij schreef geschiedenis door de eerste Nike collectie te worden die opnieuw werd geïntroduceerd als een "retro" ontwerp - iets wat nu gebruikelijk is bij moderne sneakermerken. Dit kwam voort uit de populariteit van de AF1, die in bepaalde gebieden van de Verenigde Staten in de eerste twee jaar na de release een hoge vlucht had genomen. In 1984, toen er een reële mogelijkheid was dat de Air Force 1 zou worden stopgezet, riepen de fans van de oostkust, vooral die in Baltimore, Philadelphia en New York, die door hun jeugd de bijnaam "Uptowns" hadden gekregen, dat er meer zouden worden uitgebracht. Het was in die tijd gebruikelijk dat schoenen werden geschrapt ten gunste van nieuwere modellen, maar de weg was vrijgemaakt voor de buitengewone comeback van de AF1 in 1983, toen drie winkels in Baltimore Nike een vindingrijk idee hadden voorgelegd. Ze stelden voor om unieke versies alleen in hun winkels te verkopen, wat leidde tot een andere sneaker primeur - samenwerkingen en beperkte oplagen. Nike vond het een goed idee en het "Colour of the Month Club" initiatief was geboren. Het concept trok fans uit de hele oostkust, die naar Charley Rudo, Downtown Locker Room en Cinderella Shoes stroomden om de unieke ontwerpen te bemachtigen. Hun passie was van groot belang voor het herstel van Nike's enthousiasme voor het model, waarbij vroege herintroducties in deze winkels werden gepionierd en vaak meteen uitverkocht raakten. In 1986, nauwelijks twee jaar nadat hij uit de schappen was gehaald, maakte de Nike Air Force 1 zijn volledige terugkeer.

Na zijn herintroductie werd de onvermoeibare Air Force 1 een van de meest geliefde sneakers ter wereld. Naast zijn reputatie als comfortabele basketbalschoen had het gepassioneerde werk van de Baltimore scene er ook een gewild mode-item van gemaakt, en in de jaren 90 begon de AF1 zich te verspreiden over verschillende gebieden van de Amerikaanse cultuur. De volledig witte kleur, die ergens in dit decennium werd uitgebracht, werd vooral populair vanwege de ongerepte buitenkant en de ingewikkelde stiklijnen. Hiphopartiesten en labels begonnen het model te omarmen door populaire artiesten als Jay-Z, die in een uitgave uit 1998 rapte over "volledig witte Air Force Ones". Deze trend zette zich voort in het begin van de jaren 2000 toen hiphoplabel Roc-A-Fella Records zijn eigen wit-op-witte editie kreeg met zijn logo geborduurd in de laterale hiel. In 2002 wijdde rap-artiest Nelly zelfs een heel nummer aan de nu illustere sneaker, inclusief een video waarin hij geflankeerd wordt door Nike schoenendozen terwijl hij zingt over de AF1. Later, tegen het eind van de jaren negentig, toonde de uit Harlem afkomstige artiest ASAP Rocky de kracht van beroemdheid en de hiphopscene bij het populariseren van Nike's schoeisel, toen hij het profiel van de AF1 Mid - een silhouet dat moeite had om dezelfde bekendheid te krijgen als zijn soortgenoten - verhoogde door het te dragen tijdens zijn optredens.

Tegen de tijd dat de Air Force 1 in 2007 25 jaar bestond, was het een wereldwijde sensatie. Ter ere van zijn ongelooflijke traject had Nike grootse plannen voor de gelegenheid, door grote namen uit zowel de basketbalwereld als de muziekwereld samen te brengen. Als eerbetoon aan de originele basketbalposter werd een soortgelijke afbeelding gemaakt, ditmaal met tien sterspelers, waaronder twee zwaargewichten uit die tijd in LeBron James en Kobe Bryant. Opnieuw stonden de spelers opgesteld op het asfalt, ditmaal verlicht door felle lampen die op hun rug schenen. En natuurlijk droegen ze allemaal Nike Air Force 1's samen met witte merkkleding. Daaronder vatten de woorden "The Second Coming" het tafereel samen.

Tegelijkertijd werkte Nike samen met de monumentale platenproducenten Rick Rubin en DJ Premier om de AF1 muzikaal te vieren. Zij overzagen de productie van een nummer getiteld "Classic (Better Than I've Ever Been)", dat werd uitgevoerd door supersterartiesten Kanye West, KRS-One en Nas tijdens het Nike Air Force 1 jubileumevenement op MTV2. De invloedrijke rapper Rakim werd aan de groep toegevoegd voor de remix van de single, wat hen een nominatie opleverde voor Beste Rap Samenwerking bij de Grammy Awards 2008.

Deze uitgebreide verjaardagsvieringen toonden Nike's toewijding aan de Air Force 1. Tien jaar later, bij de 35e verjaardag, was de toewijding van het merk nog altijd even sterk. Deze keer lag de nadruk op samenwerking op hoog niveau met modeontwerpers en vooraanstaande spelers in de muziekwereld, wat de overgang van de AF1 naar de hogere regionen van de mode-industrie aangaf. Nike werkte samen met streetwear ontwerper Don C, rapper en platenproducent Travis Scott, de ondernemende modeontwerper Virgil Abloh, platenbaas en medeoprichter van Roc-A-Fella Records Kareem "Biggs" Burke, en de inspirerende ontwerper Errolson Hugh, die elk hun eigen kenmerkende versie van het model ontwikkelden. Bekend als het Nike Air Force 1 AF100 Pack, bevatte het AF1 Highs, AF1 Lows en zelfs een Lunar Force 1 om een hele reeks eerdere Air Force 1 ontwerpen te laten zien. Elk exemplaar had unieke stilistische details, en het pakket bleek erg populair. Voor sommigen van de groep leidden de samenwerkingsverbanden die het tot stand bracht tot verdere iconische samenwerkingen, zoals die met Virgil Abloh's luxe modelabel, Off-White, en een groot aantal veelgevraagde modellen van Travis Scott, wiens omgekeerde swoosh een kenmerk is geworden van zijn Nike ontwerpen.

Nog recenter bereikte de Nike Air Force 1 zijn 40e verjaardag. Dit keer belichtte het merk vier progressieve collectieven uit de hele wereld met de lancering van het Join Forces Pack. Deze verschillende groepen werden gekozen vanwege hun expressieve stijl en hun werk om lokale gemeenschappen te versterken. Ze omvatten een volledig vrouwelijk collectief uit LA, een Japanse danscrew, een dansacademie in Johannesburg en een gemeenschapsdansgroep in Memphis. Terwijl de viering de unieke ontwerpaspecten eerde die de AF1 in het verleden zo populair hadden gemaakt, met meer dan 1700 verschillende versies op zijn naam, lag de nadruk vooral op de toekomst van het model en de generaties die het verder zouden brengen.

Gedurende zijn hele leven heeft de Air Force 1 de beste materialen en technologieën van Nike gebruikt, waardoor het uiteindelijk een steunpilaar van de straatcultuur is geworden. Opmerkelijk genoeg is er nooit een reclamespotje uitgebracht om de AF1 te promoten, en toch bereikte hij een astronomische populariteit, die hij tot op de dag van vandaag behoudt. Met zo'n gewaardeerde geschiedenis staat de Nike Air Force 1 terecht bekend als een van de meest iconische schoenen aller tijden.