Dunk

Bescheiden begin

In het midden van de jaren 80 kreeg ontwerper Peter Moore, samen met zijn werk aan de Air Jordan I, een project toegewezen met de naam "College Color High". Het maakte deel uit van Nike's College Colors programma, waarmee ze officieel samenwerkten met teams in Divisie I van de basketbalcompetities van de National Collegiate Athletic Association om de spelers te voorzien van schoenen om in te trainen en te strijden. Nike wilde graag indruk maken in de ontluikende basketbalscene van die tijd en dus begonnen Moore en zijn team met het maken van een trainer die de prestaties van de spelers zou verbeteren en tegelijkertijd de groeiende fanbase van de sport zou aanspreken. Zo begon het verhaal van de Nike Dunk; een opmerkelijk verhaal dat tot op de dag van vandaag voortduurt.

Wees trouw aan je school

De Dunk kwam niet lang na de Air Jordan I uit, in 1985, en was vernoemd naar de beroemde dunk die 40 jaar eerder was gepopulariseerd door Olympisch gouden medaillewinnaar Bob Kurland. In de jaren 80 was de slam dunk een integraal onderdeel van de sport geworden, waardoor Dunk een geweldige naam voor de schoen was. Nike koos ervoor om de Dunk te lanceren tijdens de Final Four, een evenement dat ongelooflijk veel emotie en opwinding veroorzaakte. De passie van de spelers in dit toernooi vormde zelfs een deel van de inspiratie voor het ontwerp van de Dunk. In die tijd werden de meeste basketbalschoenen geleverd in effen kleurblokken, vaak helemaal wit, maar Nike besloot af te wijken van deze gangbare praktijk door zeven verschillende tweekleurige kleurstellingen te maken in de kleuren van elk team. Het was een slimme zet. Niet alleen bood het fans een sneaker met een aantrekkelijke esthetiek, het stelde ze ook in staat om hun toewijding aan een bepaalde universiteit en het bijbehorende team te laten zien. Nike wist dat ze iets goeds op het spoor waren en ging helemaal voor het idee en bracht de Dunk High uit met de gedenkwaardige slogan "Be True to Your School".

Een basketbalschoen ontwerpen

Qua ontwerp bracht de Nike Dunk drie eerdere Nike silhouetten samen - de Jordan 1, de Terminator en de Legend. Terwijl de algemene vorm van de sneaker gebaseerd was op de Legend, inspireerden de andere twee schoenen het uiterlijk van het bovenwerk, met zijn gestikte leren overlays en geperforeerde toebox. Daaronder zat een wigvormige tussenzool met een concentrische gum buitenzool die spelers stabiliteit bood terwijl ze over het veld draaiden. De look werd afgemaakt met een gewatteerde enkel en tong en onconventionele posities voor de veters. Dit waren de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van prestatiegerichte technologie in die tijd, die praktische waarde toevoegden aan de modieuze esthetiek van de kleurgeblokte buitenkant. Hoewel de Dunk in die tijd populair was als basketbalschoen, kwamen er in de loop der jaren meer technologisch geavanceerde Nike modellen op de markt, die de Dunk uiteindelijk van het veld verdreven.

Van basketbal naar skaten

Aan het eind van de jaren 80 en begin van de jaren 90, toen de schoen in populariteit daalde, werd hij toegankelijker en bleef hij op de achtergrond, maar viel nooit helemaal weg. In deze periode voerde Nike een aantal eenvoudige veranderingen door aan de Dunk, door hem een lichtgewicht nylon tong en een lagere kraag te geven. Deze updates, in combinatie met zijn dunne, platte, gripvaste zool, enkelondersteuning en stevige leren constructie, maakten hem toevallig perfect voor de opkomende skatesubcultuur. Toen de Dunk halverwege de jaren 90 steeds minder gangbaar werd, namen meer skaters de ooit zo populaire basketbalschoen over omdat ze het een praktische en betaalbare optie vonden.

De comeback begint

Nike had al geprobeerd om de skatewereld aan te spreken, met beperkt succes, maar toen duidelijk werd dat de Dunk een algemene keuze was in de gemeenschap, bracht het merk de originele Nike Dunk terug in 1998, 10 jaar nadat hij van de productielijn was gehaald. Al snel begon de Dunk zijn comeback te maken in verschillende delen van de wereld. in 1999 kwam de Dunk Low Pro B uit in Californië en de Dunk Low CO.JP in Japan. Deze low-top releases omarmden het verlangen van de scene naar zelfexpressie door middel van unieke aanpassingen, met experimentele kleuren, opvallende patronen en nieuwe texturen naast extra padding voor bescherming. Er ontstonden ook samenwerkingsverbanden - de samenwerking met Stussy in 2001 werd bijzonder goed ontvangen. Toen sneakerfans de trend doorzetten, gingen sommigen zelfs naar Japan om de Low CO.JP op te halen.

Een nieuw ontwerp

In 2002 richtte Nike een speciale skateboardafdeling op, Nike SB, met Sandy Bodecker aan het hoofd. Bodecker was zich volledig bewust van de alomtegenwoordigheid van de Dunk in de skatescene en ging op zoek naar een skatespecifieke Dunk die de skatecommunity echt van dienst zou zijn. Hij leerde van eerdere pogingen van het merk om een skateschoen te maken en besloot de mensen te raadplegen die zijn ontwerp hopelijk zouden gaan dragen: de skaters zelf. Hij stelde een monster samen op basis van de Dunk Low Pro B en legde het voor aan skaters en eigenaars van skateshops. Hij luisterde zorgvuldig naar hun feedback, zodat de sneaker kon worden aangepast tot iets wat ze zouden willen dragen.

Vertrouwen opbouwen

Bodeckers harde werk culmineerde in de introductie van de Nike SB Dunk in 2002. Het meer op skaters gerichte ontwerp bevatte een dikkere tong, extra vulling en Nike's Zoom Air technologie in de zool om demping van hoge kwaliteit te bieden. Om ervoor te zorgen dat de sneaker de skatergemeenschap aansprak, werkte Nike samen met vier skaters: Danny Supa, Gino Ianucci, Richard Mulder en Reese Forbes. Elk kreeg zijn eigen kenmerkende kleur en de set stond bekend als de "Colors By" serie. Ze werden slechts in beperkte oplage gedistribueerd naar 12 zorgvuldig gekozen lokale skateshops, een zet die de winkels hielp te bloeien, waarmee Nike's betrokkenheid bij de skatescene werd aangetoond en het vertrouwen van deze hechte gemeenschap werd gewonnen.

Sterke partnerschappen

Ondertussen begon Nike ook de kracht van samenwerkingen in te zetten om een hype te creëren voor het nieuwe ontwerp. Hoewel partnerschappen met populaire skaters wonderen deden, was het de samenwerking met de New Yorkse skateshop Supreme die de SB Dunk echt vooruit stuwde. De exclusieve release bleek een groot succes en leidde tot meer samenwerkingen met skateshops in de jaren 2000. Een daarvan was de SB Dunk Low Pro x Staple Pigeon - een schoen die zo gewild was toen hij uitkwam in 2005 dat grote mensenmassa's zich verzamelden voor de Reed Space boetiek van ontwerper Jeff Staple in Manhattan om een paar te bemachtigen. Dit trok genoeg aandacht om het avondnieuws te halen, waardoor deze beroemde sneaker nog meer hype kreeg.

Een legendarische sneaker

Hoewel de populariteit van de Dunk in de jaren daarna is veranderd, is hij nooit verdwenen. Meer dan 35 jaar nadat hij de basketbalvelden van de universiteit sierde, is dit tijdloze model nog steeds populair dankzij re-releases zoals de iconische Panda colourway en collabs zoals die met Off-White™ en Travis Scott. Elk Nike Dunk ontwerp heeft zijn eigen verhaal, of het nu te maken heeft met basketbal, skaten of mode. Met zoveel verschillende iteraties zijn sommige eerder zeldzame kunstwerken geworden dan sportschoenen. In de basis blijft de Dunk echter een bescheiden Nike schoen met een ongelooflijk brede aantrekkingskracht en een stevige plaats in de sneakergeschiedenis.