Air Max 95

Halverwege de jaren negentig besloot Nike dat het tijd was voor iets nieuws. Er moest een goed vervolg komen op de hardloopschoenen Air Max 1 en Air Max 90. In 1995 wees Nike ontwerper Sergio Lozano aan als hoofddesigner voor de nieuwe Nike Air Max 95. Grote voetsporen om in te treden, wist Lozano. Sterontwerper Tinker Hatfield was de collectie van schoenen namelijk begonnen in 1987. Iets wat Hatfield altijd zei tegen andere ontwerpers gaf de ontwerpplannen voor de 95 van Lozano direct een zetje. ‘Wat is je verhaal?’, vroeg Hatfield zich altijd af. Alle trainers, alle sneakers, hebben een goed verhaal nodig, en nu had designer Lozano er een nodig voor de AM95. Daarbij wilde hij graag de grens verleggen wat betreft de innovatieve Air Max-zool. Nogal een ambitie, als je kijkt naar wat vóór de Air Max 95 kwam. Maar in België was het volk wel klaar voor iets nieuws. Lozano wilde iets bijzonders afleveren en al snel vielen mensen als een blok voor de nieuwste modellen voor dames, heren en kids. Meer en meer sneaker fans, van meisjes tot vrouwen en jongens tot mannen, gingen op zoek naar een goedkoop paar sneakers als aanbieding ergens in de sale - in de hoop hun favoriete model met korting te kunnen kopen. Het succes kwam snel voor de Air Max 95. In een mum van tijd won de 95 harten van mensen in alle leeftijdscategorieën. Ook die van kinderen, door junior modellen te maken en deze in kindermaten voor baby's en peuters uit te brengen. In het tweede decennium van de 21ste eeuw bleek de Nike Air Max 95 al een ware klassieker. Meer dan ooit voelden jongeren zich aangetrokken tot de gedurfde en herkenbare 90s vintage look. Dat ontwerper Lozano op zoek ging naar een reden achter het ontwerp, bleek zijn vruchten af te werpen. Wat was die ‘waarom’ achter het design van de Air Max 95 precies? Het antwoord bestaat uit twee delen. We beginnen met de lijnen en verschillende kleuren. Lozano zat te dagdromen in zijn kantoor, met uitzicht op het meer van de Nike-campus. Hij vroeg zich af hoe een schoen eruit zou zien als die zou zijn opgegraven. Hij beeldde zich een schoen in met door erosie getekende lijnen en kleuren, vergelijkbaar met ‘de wanden van de Grand Canyon’. Zo kwamen de golven op de zijkant van de sneaker. Daarnaast inspireerde het menselijk lichaam Lozano. Het kleine beetje schuim in de zool was de ruggengraat, de geribbelde patronen op de zijkant de ribben en daartussen lagen de vezels. Natuurverschijnselen en anatomie leidden tot de bovenkant. Maar hoe zit het met de zool? In de jaren vóór 1995 werd lucht alleen gebruikt in het achterste deel van de zool, onder de hiel. De Air Max 95 was het eerste model met lucht in de voorvoet, een grote stap voorwaarts wat betreft demping en comfort. Deze twee delen maken de 95. Dankzij een vliegende start van de sneaker, lanceerde Nike meerdere submodellen, zoals de Air Max 95 Ultra, de Essential, de Premium en de SE.

Nu vraag je je wellicht af hoe Nike variatie wist aan te brengen tussen alle modellen. Ze verschilden in kleur, print en gebruikte materialen. In roze of marineblauw, met soepel leer of zacht suède, alles was mogelijk. Op een gegeven moment kwam zelfs denim voorbij in de Air Max 95. Dit past bij de boodschap die Lozano ontving van zijn collega's van het hardloop design team toen hij ermee begon: wees brutaal en neem risico’s. Kijkend naar de gelanceerde colourways is het duidelijk dat die boodschap niet vergeten werd. Zelfs de schoenen met het minste kleur hebben een indrukwekkende uitstraling - neem nou de All White en All Black, ook bekend als de Triple White en Triple Black. Het gebruik van alleen zwart of alleen wit op de AM95 resulteerde in twee bijzonder expressieve exemplaren. In de Juventus werden de twee effen gekleurde modellen overigens fraai gecombineerd met strepen. Een Air Max 95 met een enkele kleur is zeldzaam. We zagen uitzonderingen in het rood, geel - de High Voltage - en in het roze, met de stijlvolle Pink Oxford. Echter, over het algemeen krijgen de stroken op de schoenen verschillende tinten, zoals de ontwerper het aanvankelijk bedoeld had. Grijs, zoals in de Wolf Grey, is een kleur die je vaak terug zag komen in allerlei versies. Een goed voorbeeld is de Phantom. Zo nu en dan werden de grijze tinten gecombineerd met blauwe details, zoals in de Blue Spark en de Fresh Water, rood, zoals in de Solar Red, of paars, met de Gape. Door de jaren heen kwamen meer kleuren voorbij. Zo kleurde de 95 bruin in de Dusted Clay, beige in de Oatmeal, en veranderde ook in een multicolor met modellen als de Rainbow en de Halloween. Maar Nike zou Nike niet zijn als ze niet snel meer uitgesproken patronen en dierenprints zouden gebruiken. Zo kwam er een model waarin verschillende patronen werden gebruikt, voor elke strook een andere. Iets subtieler uitgevoerd in de Infrared, een donkere schoen met zwarte safari-print en roze-achtig rode details. Een patroon dat de wereld al eerder had gezien op de Safari. Vergelijkbaar hiermee was de Camo. Nike gebruikte meer dan alleen groen in dit camouflage-ontwerp, wat laat zien dat Nike niet bang was om ook met de Nike Air Max 95 de grens op te zoeken. Ze maakten zelfs een glow in the dark-editie, met reflecterende panelen die oplichten in het donker. Ook op andere modellen, uit de Logo pack, werd dit toegepast. In die collectie is de upper helemaal bedekt met Air Max-logo’s - lijkt een beetje op de JDI-collectie, waarin Nike speciale branding van de slogan Just Do It gebruikt. In deze serie kreeg de oranje versie veel aandacht. Het is wel duidelijk dat Nike het ontwerpen van schoenen leuk vindt. Dat is te zien aan hoe ze de bovenkant van de beroemde Silver Bullet - voor het eerst gebruikt op de Air Max 97 - toepasten op de 95. Een andere variant was de Metallic Gold, een gouden versie van de Silver Bullet. Je kunt zelfs je eigen model 95, helemaal custom dus, met Nike ID.

Tot dusver hebben we alleen gekeken naar kleur en print. Maar als we iets dieper in de materie duiken, komen we bij submodellen en andere combinaties van de eerste editie, die ook heel interessant kunnen zijn. We beginnen met de Air Max 95 LX. De LX staat voor luxe, dat komt naar voren in het gebruik van topmaterialen zoals suède, het beste leer en zelfs ponyhaar. Voor vintageliefhebbers is er de Nike Air Max 95 OG. Dat model heeft dezelfde klassieke look als het origineel uit de 90s, inclusief die ene met details in neon bij de veters. Met de Nike Air Max 95 Sneakerboot onderschreef Nike nog maar eens haar gevoel voor innovatie. De boots zijn dik, warm en hoog, ideaal voor de winter. Nu door naar de combo’s. Altijd al combineerde Nike graag verschillende modellen. De schoen kreeg ooit een Air Max Plus-bovenkant, met herkenbaar Tn-logo, genaamd de Air Max 95 Tn. Dezelfde truc deed Nike andersom: de bovenkant van de 95 werd op de Air-zool van de VaporMax gezet. Het model smolt ook samen met een old school basketbalschoen uit de jaren negentig, het leidde tot de Nike Air Max Uptempo 95. Langs deze lijn van releases zagen we de komst van de Air Max 95 Ultra Jacquard. Iets nieuws en alternatiefs voor de collectie. Het is namelijk een Ultra, wat betekent dat, net als in de naadloze No Sew, de schoen erg licht is van gewicht, en de Flywire te zien is aan de buitenkant van de voet. Niet te verwarren met de Dynamic Flywire (Dyn Fw), die sterk lijkt op een 95, maar de Flywire onder een doorzichtige buitenlaag heeft zitten; dit in combinatie met een geüpdatete Air-zool. Klinkt zeldzaam? Dat komt omdat ze het zijn. Net als de Air Max 95 TT. Soms lanceert Nike een klein aantal schoenen in een bepaalde, korte periode, een zogeheten ‘quick strike’. Er is zelfs een lijn met modellen uitgebracht die hiernaar verwijst, de Air Max 95 QS. Andere schoenen kregen kleurencombinaties in gelimiteerde oplage, bekend als een limited edition, of specifiek thema, zoals de Air Max 95 NRG. Soms verlegde Nike de grens nog net even wat verder, in samenwerking met bekende ontwerpers, artiesten of merken. De Air Max 95 X Atmos bijvoorbeeld. In samenwerking met die Japanse kledingwinkel werden er een aantal in het oog springende modellen gelanceerd voor de sneaker community. Zo nu en dan wordt Chris Brown gespot met een paar. Nike werkte ook samen met kunstenaar Parra, die de 95 The Running Man maakte. Een andere stijlvolle samenwerking kwam tot stand met het merk Stussy. Iets dichter bij huis produceerde Nike de 95 Mowabb, als onderdeel van een speciale ACG-release, afkomstig van Nike’s outdoor-kledingsectie All Condition Gear. Vergelijkbaar hiermee is het camouflage-model dat Carhartt maakte van de Air Max 95. Anders is er nog de Doernbecher, het resultaat van een bijzonder speciale samenwerking. In die collectie bevonden zich designs ontworpen door patiënten van het Oregon Doernbecher Kinderziekenhuis. Toonaangevend voor hoe breed de Air Max 95 verspreid is in de samenleving.

Air Max 95 Ultra

Twintig jaar na de lancering van de Air Max 95 bracht Nike ons de Nike Air Max 95 Ultra. Een moderne versie van hun klassieker. Opvallend hierbij was dat het ‘updaten’ van het model niet bestond uit dingen toevoegen aan het origineel, maar juist door dingen weg te laten. Alles wat de ontwerpers niet noodzakelijk achtten verdween; het maakte het model vederlicht, nu een handelsmerk van Nike. De Air Max 95 Ultra werd in 2015 ontworpen door Dylan Raasch. Hij ontwierp ook al de om zijn eenvoud geprezen Roshe Run. Op het eerste gezicht lijkt de 95 Ultra van Raasch niet heel anders dan het origineel. Maar nadere inspectie onthult: stukken dunner en minder gewicht. De upper heeft minder stiksels in vergelijking met het origineel en heeft meer mesh dan eerst. Het meest interessante onderdeel is de zool, die een stuk lichter is dan we gewend zijn terwijl de sneaker niet inlevert op de comfortabele demping. Ook qua kleur lijken de mogelijkheden onbegrensd. De Air Max 95 Ultra Essential is fraai in het zwart, en met de lancering van Air Max 95 Ultra SE kwamen er meerdere speciale edities in kleuren die gingen van groen tot rood. En vergeet de Ultra Jacquard niet; de externe Flywire zal je niet teleurstellen.

Air Max 95 Essential

Als geen ander is Nike in staat gebleken submodellen van populaire schoenen te maken. Het aantal populaire spin-offs is enorm. Ze verschillen in gebruikte materialen en geven geregeld een knipoogje naar het verleden. De Nike Air Max 95 Essential is een goed voorbeeld. Dit model eert de eerste 95, met de klassieke belijning, en verkent tegelijkertijd de mogelijkheden van comfort met het gebruik van verschillende materialen, bijvoorbeeld door leer of suède te gebruiken. Combineren met mesh is zelfs een mogelijkheid. Daarbij gebruikt de Air Max 95 Essential verscheidene kleuren, zoals grijs, khaki en zwart. Door dit kleurgebruik is het soms moeilijk te bepalen of je nu naar een Original, een Essential of een Premium kijkt. Vergeet dan niet in te zoomen op de materialen. Soms is er een dunne lijn tussen de laatste twee.

Air Max 95 Premium

Stijl naar een hoger niveau tillen? Dat begint hier. De Nike Air Max 95 Premium brengt ons een icoon uit de jaren negentig met een tintje 21ste eeuw. Deze moderne update is behoorlijk stijlvol. Nike voorzag de originele 95 van de meest kwalitatieve materialen, dit gaf de schoen een premium uiterlijk. Nu vraag je je misschien af hoe die verschilt van de Essential. Nou, de premium-modellen, beter bekend onder de term PRM, zijn net wat smoother dan andere 95-modellen. Je merkt het in de gebruikte materialen. Het leer en de suède net wat soepeler. Er werd zelfs een nieuw soort materiaal uitgevonden voor de bovenkant, de zogeheten Tape-constructie. De Air Max 95 Premium heeft de wereld enkele zeldzame kleurencombinaties gebracht die gelimiteerd te verkrijgen waren, zoals het paarse en blauwe model.

Air Max 95 SE

Nu we het hebben gehad over gelimiteerde aanbiedingen, zeldzame colourways en zelden vertoonde materialen, is het tijd om ons in een ander cool subsegment van Nike te verdiepen. We zijn aanbeland bij de sectie: special editions. Hier vind je de Nike Air Max 95 SE. Nike had snel door dat ze modellen moesten maken die exclusief waren en daardoor moeilijker te krijgen dan alle anderen. En dat deed het merk heel aardig. De populariteit van de Air Max 95 SE schoot de lucht in, gedeeltelijk omdat ze minder makkelijk te verkrijgen waren. De speciale edities van de AM95 kregen uppers en materialen die in geen andere modellen voorkwamen. Sommige, uit bijvoorbeeld de Just Do It-collectie, kregen in het oog springende prints. Andere, zoals de Burgundy met gelakte look, kregen glimmend materiaal. Weer andere, zoals de Glitter, glinsterden. De 95 SE kan vrij fancy worden en tegelijkertijd een jaren-90, vintage gevoel behouden.