adidas Ozweego

Ozweego

In 1996 liet adidas Ozweego los. Dat klinkt alsof er een wild beest ergens vrij rond ging lopen. Dat was niet het geval. De Ozweego was een hardloopschoenen. Een beest van een schoen, dat wel, als we het Duitse merk moesten geloven. En dat moest ook wel, wilde je in de drukke jaren negentig enige indruk maken met een nieuwe schoen, van welke soort dan ook. In hoog tempo verschenen voetbal-, basketbal- en hardloopschoenenen in de winkel. In net zo’n hoog tempo belandden ze als aanbieding in de sale. Dames en heren bleven kopen, alsof hun leven er van af hing. De adidas Ozweego was geschikt voor training en wedstrijden, beloofde lichter te zijn dan veel lopers ooit hadden gevoeld. Het geheim achter dat lage gewicht was een nieuwe technologie: adiPRENE. Vers ontwikkeld schuim dat prettige demping gaf. Enkele jaren was de Ozweego het boegbeeld van rennend adidas. Binnen enkele jaren kwamen de adidas Ozweego 2, 3 en 4 uit. Het design kreeg wat kleine aanpassingen, maar bleef over het algemeen sportief, de zool werd terloops voorzien van de wel bekende Torsionbar. Nog meer technologie. Langzaam warmde de schoen op voor de 21ste eeuw. De eeuw waarin het leven van de Ozweego volledig ondersteboven zou raken. De Ozweego vergrijsde, jongere betere hardloopschoenen schoten links en rechts voorbij. Op het moment dat de 90s runner in het donkere adidas-archief werd achter gelaten en er zich een stoflaagje vormde op het mesh, klopte een Belgische modeontwerper - in opdracht van het team achter de adidas Originals Ozweego - in een klap al het vuil eraf.

Die Belgische modeontwerper was Raf Simons. In 2013 kreeg hij de schoen in handen, mocht er min of meer mee doen wat hij wilde, en maakte er een sneaker van. De Ozweego 3 van eind jaren negentig was al vrij fors, Simons deed er nog een schepje bovenop. De zool werd hoog en een stuk dikker, het leek alsof de ontwerper het hele uiterlijk aanweziger maakte, alsof hij er een beetje lucht in blies. Sommige mensen zeggen dat met deze ‘grote’ schoen de trend van oversized sneakers begon. In die periode was het vrij uitzonderlijk zo’n chunky model te zien. Toen kon niemand zich indenken dat zulke designs enkele jaren later zo populair zouden zijn. Raf Simons trok de boel vlot en adidas ging verder op de weg die de Belg had ingeslagen. Het duitse merk bleef bij de grote vormen die Simons introduceerde. Toch wilden ze ook iets zien van de originele Ozweego. Moderne Ozweego’s zijn allemaal in meer of mindere mate voorzien van elementen van de hardloopschoen van eind jaren negentig. adiPrene zit (nog steeds, ja) in de zool. Verwar dat overigens niet met adidas’ andere schuimtechnologie neoPrene. Wat betreft kleur is er genoeg variatie mogelijk. De Ozweego kan helemaal zwart (black) en wit (white) getekend worden. De lijnen en panelen op de bovenkant, inclusief de mesh-stof zijn dan iets minder goed zichtbaar. Die patronen lijken erg op het design uit de vorige eeuw. Het zin directe invloeden van de vervolgmodellen van toen de schoen nog bedoeld was als hardloopschoen. Adidas deed genoeg om de Ozweego als sneaker een eigen identiteit te geven. Met kleuren als beige en bruin gaat dat natuurlijk vrij snel. Toch bleek een belangrijk fundament van de trend die rond 2015 helemaal groot werd, witte schoenen te zijn. Die kleur verdween dan nooit uit de Ozweego. In 2019 kwam er een wit model uit met enkele gekleurde, groengele details. Had niet misstaan in 1997. De adidas Ozweego is een van de weinige schoenen die (met hulp van Raf Simons) eigenhandig een trend veroorzaakte. De sneaker kreeg zelfs andere, concurrende modemerken zo ver soortgelijke modellen te ontwerpen. Dat zegt genoeg over de impact van de Ozweego.